Sulawesi Adasi’nın Renkleri - Gelenekler, Festivaller, Düşünce Anlayışı ve Yaşam Tarzı

  Sulawesi Adasından ayrılan Toraja denen etnik bir grup insan var. Onların cenaze törenleri misyonerlerin çabalarına rağmen, eski çağlardan beri değişmedi. Olağandışı şeyleri seviyor musun ve güçlü sinirlerin var mı? O zaman, kesin olarak, yerleşimlerden birini ziyaret etmek için zaman bulmaya çalışın. Ama eğer çocuklarla seyahat ediyorsanız ya da oraya gitmeden önce iki kez düşünmekten ziyade belirli dini ilkelere bağlı kalıyorsanız. Gördüğünüz şeyler sizi şok edebilir ve iğrenç olabilir. Mesele şu ki, Tarajan halkı bir kaç yıl boyunca canlı akrabalarıyla kalıyor. Zaman periyodu farklı olabilir - birkaç aydan yıla kadar. Evde büyükbaban ya da büyükannen için cesur olmak normaldir.

Hayatta olan insanlar ölüleri, sanki geçmedikleri gibi tedavi ediyorlar, ama sadece uyuyorlar. Onlara yiyecek ve su getiriyorlar ve bir gazete. Bir çömlek bile bırakırlar. Konuşmak, selamlamak ve zaten ölü olanlara veda etmek doğaldır. Formaldehitle dolu bir vücut, daha önce yaşadığı bir evde yarı saydam bir tabutta kalır. Bunun iki nedeni vardır: Birincisi, üzüntü aşağı gidene kadar, ölenlerin gitmesine izin verme konusunda bir isteksizlik vardır. Ölen kişinin cenaze törenine kadar hasta veya uykuda olduğu düşünülür. İkinci neden ise anma törenlerinin burada pahalı olması. Torajas’ın inançlarına göre, ölü bir insanın ruhu, ömür boyu sürgünlerin en iyi tarafına getirilir. Bu nedenle, daha fazla hayvan onunla birlikte gider, daha iyi. İşte bu yüzden, tüm hayatları Torayan halkının çoğu cenaze için para biriktirir, akrabaları onlar için düzenler.

Bu arada, cenazenin kendisi bir parti gibidir. Tüm geleneksel eylemlere dans ve şarkı söyleme eşlik eder ve final anlaşması buffalos’un fedakarlığıdır. Eğer bu noktada bir ailenin akrabasına veda ettiğini düşünüyorsanız, yanılıyorsunuz. Kendilerini titretmek isteyen turistler için özel olarak, Torayan halkı üç yıl içinde bir kez Manene ritüeli gerçekleştiriyor. Genel olarak, “ölüler festivali” olarak sınıflandırılabilir. Evet bu doğru. Bu bayram sırasında ölü akrabalarını tabuttan alırlar - toprağa gömülmezler, ancak doğal veya yapay olarak yaratılmış mağaralarda kıyafetlerini değiştirirler, yıkarlar ve yürüyüşe çıkarlar. Toraja için, ölülerin dünyası, yaşamın dünyasının hemen yanındadır ve ayin, sadece vefat edenlerin saygısını vurgular. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Ayrıca, adanın etrafında insan büyüklüğünde bebeklerin sıralarını görebileceğiniz bazı toplu mezarlar var. Yerlilerin bebeklerin temsil ettiği şey için iki cevabı var. Bazıları, bunların eski yönetici klanın üyeleri olduğuna inanır. Diğerleri, bebeklerin bir cenaze töreninde 30’dan fazla buffalos’u feda edenler için yapıldığını düşünüyor. Bakir bir ormanda, Sulawesi şey için geleneksel bulacaksınız - yüksek tabut. Bütün etnik gruplar ölenleri Torajan halkının yaptığı gibi öldürmezler, ancak bir ağaç gövdesinde bir yaşından küçük yeni doğmuş bebekleri bırakmayı tercih ederler. Yerliler, bir anneye başka bir bebeği doğurma gücü vereceklerine inanıyor. Yakın zamana kadar, tabutlar dallarda kalmıştı.

Sulawesi halkının neşeli ve açık olduğu belirtilmelidir. Evin kilitlenmesi burada yaygın değildir ve sahipleri ev sahibi değilse, misafirleri kendilerini oturma odasında rahat ettirebilirler. İlginç bir gerçek - yerel halkın iki tür düğünleri vardır: Ngerorod ve Mepadik. İlk durumda, damat tam anlamıyla gelini çalar ve balayı törenden önce gelir. Bu nüfusun düşük gelirli bir kesimi için tipiktir. İkinci seçenek daha yaygın - mahkeme karmaşık ve pahalı bir törenin ardından. Bu varyant yerel seçkinler tarafından tercih edilir. Burada pek çok turist yok, bu yüzden kimse seni kandırmaya ya da aşırıya kaçmaya çalışmayacak. Turistik yollardan oldukça uzakta olmak, pek çok yerli İngilizce bilmemekte ve az çok iyi oteller pahalıdır. Hatırlanması gereken bir şey - Sulawesi üzerinde farklı itirafların temsilcileri arasında bir miktar gerilim var, bu yüzden herhangi bir dini yoruma dikkat edin.