Procida’nın Renkleri - Gelenekler, Festivaller, Düşünce Anlayışı ve Yaşam Tarzı

  Procida sakinleri, İtalyanların geri kalanı gibi, hayatlarında çok önemli olan “tarzı tut” olarak çevrilebilen bella figura prensibini düşünürler. Bir tür teatralite, abartı, ikiyüzlülüğün aşkı yüzünden değil, kamuoyunda oynadığı herhangi bir rolün mükemmelleştirilmesi arzusuyla ortaya çıkıyor. Genel olarak, yerlilerin ana sloganı ’tüm yaşam tiyatrodur ve insanlar aktörlerdir’ ifadesidir. Burada herkes, etrafındaki tüm gözler onun içindeymiş gibi davranır.

İtalyan bir kadın, evdeki giyinme elbisesi veya spor kıyafetindeki komşu dükkana bile bakmayacak. Aksine, alışveriş çantası bile elbiseyle eşleşmelidir. Gerçekte utangaç olsa bile, bir İtalyanın her şeyde yaşamın efendisi olduğunu göstermesi son derece önemlidir. Bazen böyle bir arzu, çatışmaya ve kabalıklara yol açar. Aynı zamanda, uygun görünmek önemlidir: tiyatronun kot pantolonla gezilmesi ve tişörtü, üç parçalı bir takımda piknik yapmak için neredeyse aynı şaşkınlığa neden olacaktır. Akşamları, şehirlerin sokakları akşam yürüyüşü la passegiata yapan güzel kıyafetlerle yerel sakinlerle doludur.

İtalyanların iletişim kurmayı sevmelerine rağmen, nadiren yabancılara hitap ettikleri ilginçtir. Öte yandan, eğer yerel bir sakinyi seviyorsanız, onunla sadece hava durumu ya da siyaseti hakkında değil, klasik Alman felsefesi hakkında bile olsa her konuda konuşabilirsiniz. Eğer İtalyan size arkadaşını düşünürse, birçok kapı sizden önce açılır. Dolayısıyla, yerli halkın bütün yerel topluma nüfuz etmesi alışılmış hale geldi. Hatta birçok kişi, İtalyanların arkadaş çevresine kolayca yabancıları eklediğini öne sürüyor, çünkü bu durumda, yeni bir arkadaşın akrabalarıyla iletişim kurmak gerekli değil. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Yerel bir aile kutsaldır. Buradaki çocuklar çok düşkün ve şımartılmış, kendilerini hemen hemen her şekilde ifade etmelerine izin verilmiştir. Çocuklar ebeveynlerine sevgiyle karşılık verirler, neredeyse hiç evlerini erken terk etmezler ve hatta kendi ailelerinin oluşumundan sonra bile, her zaman yaşlı nesile, özellikle de kadınlara yardım ederler. Her zaman, ya da hemen her zaman, her zaman, evlilikten sonra bile İtalyan erkeği için ilk sırada kalır. Her ne kadar ilk evrede olmasa da, çoğu ailede matriarşi hüküm sürdüğü söylense de, öyle görülmelidir.

İtalyanlar çok duygusal. İletişimde, aktif olarak gesticulasyon yapmayı ve seslerini yükseltmeyi severler, bazen kelimeler kilitlenmiş gibi hisseder ve şimdi özgürlüğe patlarlar. Yerliler de tüm tutkuları ile kadınlara hayran. Görünüşüne ve yaşına bakılmaksızın, adil cinsiyetin her üyesine hayranlık uyandırıcı ve övgüler vermeyi kabul eder ve bunu samimiyetle yapar.

Hayattan zevk almayı her zaman ön planda tutuyorlar. Birçok yönden, bazen İtalyanların biraz tembel olduğu görülmektedir. Aslında, her şey basittir: Hayatın geri kalanını kaçırmamak için çalışmak çok yaygındır. Yerliler için yemekler önemli bir ritüel. Öğle veya akşam yemeğinde, genellikle arkadaşlarıyla veya akrabalarıyla tanışır ve konuşurlar. Sarhoş insanları halka açık yerlerde neredeyse hiç görmeyecek olsanız da, oldukça fazla içiyorlar.

Procida bir çelişki adasıdır. Bir evin çok çekici olmayan bir yerel cephesinin ardında genellikle sanat eserleri ile dolu bir daire saklanabilir ve bir denizci hevesli bir tiyatro oyuncusu olabilir. Burada din, herkesin hayatında önemli bir unsurdur, ama aynı zamanda, Noel, Paskalya ve Epiphany ile birlikte neredeyse pagan Karnavalı’nın en büyük kapsamı ile kutlarlar. Yaz aylarında, Ağustos ortasında, Deniz Fuarı burada yapılır - İtalya için benzersiz bir fenomen.