Uruguay’ın Milli Gelenekleri. Alışkanlıklar, Düşünce Yapısı ve Yaşam Tarzı

  Uruguaylıların vatansever insanlar olduğunu söylemek güvenlidir. Erken çocukluktan beri insanlarını, kültürlerini ve tarihlerini sevmeyi öğrenirler. Anavatanıyla gurur duymayan bir Uruguaylı bulmak zor. Dayanışma ve karşılıklı yardımlaşma Uruguaylıların hayatlarının temel özellikleridir. Bununla birlikte, her türlü hoşgörüsüzlükten nefret ederler. Farklı etnik gruplara ve azınlıklara ilişkin önyargılar burada çok nadirdir. Uruguay, Güney Amerika’daki en hoşgörülü LGBT ülkesi olarak tanınmaktadır. Uruguay’da eşcinsel evliliklere izin verilir. Üstelik ülke 1907’de boşanmaları meşrulaştırdı ve kadınlar on yıl sonra oy kullanma hakkını elde etti.

Uruguaylıların çoğu futbol konusunda tutkulu. Yetişkinler ve çocuklar sokaklarda, arka bahçelerde ve izin verilen diğer alanlarda futbol oynarlar. Birisi futbol oynamazsa, başkalarını izler, televizyonda yayınlanan futbol maçlarını izlemekten zevk alır veya radyoda spor programlarını dinler. Sürücüleri Uruguaylı yollarda oyun oynayan çocuklar konusunda uyaran özel yol işaretlerini görmek nadir değildir. Ülkenin konukları muhtemelen ulusal müziğin yanı sıra tango için müzik dinleyecek, birçok ortak alanda çalacak. Müziğin Uruguay kültüründe önemli bir yeri vardır. Haftada bir gün öğlen saatlerinde Montevideo sokaklarında davulcu grupları yürüyor. Kimse onları rahatsız edici veya gürültülü olarak görmüyor - tam tersi, yerel halk müzisyenleri neşelendiriyor ve bunu rahatlamak ve dans etmek için harika bir fırsat olarak görüyor.

Uruguay, ülkenin her vatandaşı için ücretsiz ilk ve yüksek öğrenimi garanti ediyor ve bu yeni bir yasa değil, 19. yüzyılın sonunda kabul edilen bir norm. Uruguay toplumunda hala farklı sınıflar var, ancak gezginler için bunları fark etmek zor. Ülke, genellikle Latin Amerika’nın tamamında en güvenli ve en meşru olarak anılır. Uruguay’da yoksulluk içinde yaşayanların payı diğer ülkelere göre çok küçük. İş adamları ve siyaset gibi zenginlerin payı da azdır. Bir kişinin sosyal merdivendeki konumunu ancak otomobilin markası ve fiyatı, giyim tarzındaki Batı modası ve tatil yeri seçimine göre anlamak mümkündür. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Uruguaylıların çoğu İspanyol dilinin belirli bir lehçesini konuşur. Büyük şehirlerden uzakta yaşayan insanlar genellikle Creole lehçesini konuşabilirler. Pek çok genç İngilizce konuşabilir. Uruguaylılar arkadaş canlısı ve misafirperverdir, ancak boş zamanlarını akrabaları ve yakın arkadaşları ile geçirmeyi tercih ederler. Bununla birlikte, son yıllarda daha fazla genç ebeveynleriyle değil, ayrı yaşamaya başladı. Kural olarak, genç Uruguaylılar, kirayı tek başına ödemek çok pahalı olduğu için arkadaşlarıyla daire kiralıyor. Biri evlendiğinde, rastgele yoldan geçenler de dahil olmak üzere herkes düğünü ziyaret edebilir. Bu gelenek, Uruguaylıların cömertliğinin veya neşesinin güzel bir örneğidir. Bir çift bir kilisede evlenmeye karar verip bu törene sadece en yakın akraba ve arkadaşlarını davet etse bile, kilisede resmi bölümden sonra her zaman sayısız misafir için bir düğün vardır.

Kural olarak, Uruguaylı ailelerin bir veya iki çocuğu vardır. Büyük aileler ender hale geldi. Kural olarak, bir aile ebeveynlerden ve çocuklardan oluşur, ancak kırsal alanlarda büyük aileler vardır. Konu aile olunca genç erkekler ve kadınlar çok ciddidir, bu yüzden önce yüksek eğitim almayı ve iş almayı tercih ederler, sonra da düzenli maaş sayesinde büyüyüp destekleyebilecekleri bir aile kurmayı ve çocuk sahibi olmayı düşünürler. Çocuklar genellikle anne ve babalarından iki aile adı alırlar. 20. yüzyılın başında Uruguaylı kadınları pek çok hak ve özgürlüğe sahip olduğu için, cinsiyet ayrımcılığı programı diğer Latin Amerika ülkelerindeki kadar keskin değil.

Avrupalı göçmenlerin torunları, Uruguay nüfusunun çoğunluğunu oluşturuyor. Geçmişte en çok İspanyol ve İtalyanlar Uruguay’a göç etmiş, Afrikalılar ve metislerin torunları azınlıktır. Ülke nüfusunun yaklaşık yarısı Katolik, diğer yarısı Protestanlar, ateistler, Hıristiyanlığın diğer biçimlerini uygulayan insanlar ve diğer dinler. Uruguaylılar kendini beğenmiş ve kibirli insanlara tahammül edemez. Mütevazıdırlar, basit hayattan zevk alırlar ve lüksü sevmezler. Kovboyların ve çiftçilerin torunları olarak yerel halk, herkesin eşit olduğunu düşünür ve asla küstahça davranmaz, ancak alay etmeye de tahammül etmezler.

Uruguay’da cinsel olanlar da dahil olmak üzere her türlü ihlal nadirdir. Erkekler, kadına olan hayranlıklarını uzun bakışlarla ve bazen iltifatlarla ifade ederler. Kadınlar genellikle standart ve çok etkili bir tepkiyle yanıt verirler - sadece geçerler. Özellikle alkol ve her zaman popüler olan ulusal içki Grappamiel, Uruguay’da popülerdir, ancak yerel halk nadiren sarhoş olur. Bir kişi halka açık bir alanda sarhoş görünüyorsa, başkalarına olan saygısını kaybedebilir ve itibarına zarar verebilir. Esrar ülkede yasallaştırıldı, ancak yerel halkın daha ağır uyuşturuculara karşı olumsuz bir yaklaşımı var. Hükümet, ressamlar ve dansçılar gibi sanat insanlarını mali olarak destekliyor. Şubat ayında, Montevideo, yılın ana olaylarını hiciv biçiminde yorumlayan zorunlu davulcular, dansçı grupları ve çizgi roman performanslarıyla renkli bir karnavala ev sahipliği yapıyor. Herkes eğlenceye katılabilir.