Lüksemburg’un Ülke Ekonomisi - endüstriler, GSYH ve Refah Düzeyi

  Mütevazı bölge boyutuna rağmen Lüksemburg, oldukça gelişmiş bir ülke olarak kabul edilir ve Avrupa’daki en zengin ülkelerin en üst sıralarında yer alır. GSYİH’nin ana kaynağı, hizmet, ticaret ve finans sektörlerinden elde edilen karlardan geliyor. Nüfusun maddi refahı, aynı zamanda tüm güçlü bedensel vatandaşların yarısından fazlasının Lüksemburg ekonomisinin ana sektörlerinde yer almasından kaynaklanmaktadır. Geçen yüzyılın ortalarında, Lüksemburg’daki en önemli sanayi dalı demir metalurjisi idi. Bunun nedeni, dev demir cevheri rezervi içeren pek çok birikintinin keşfidir. Buna dayanarak, çelik endüstrisi gelişti. Ancak, geçen yüzyılın sonuna gelindiğinde bu sektör var olmaktan çıktı ve en son yüksek fırın kapatıldı.

Lüksemburg ekonomisindeki en önemli sorunlardan biri enerji bağımlılığıdır. Neredeyse Dükalığı tarafından tüketilen tüm enerji, petrol ile başlayan ve kömürle biten ithal edilmektedir. Ayrıca, Ülkedeki en önemli endüstrilerden biri metal işlemedir. Ağaç işleme endüstrisinin yanı sıra kimya endüstrisi de var. Ülkenin, beton, tuğla, arduvaz ve alçıtaşı gibi çeşitli yapı malzemelerinin en büyük üreticilerinden biri olduğu belirtilmelidir. Her ne kadar çok miktarda işlenmiş hammadde olmasına rağmen, bunun yalnızca küçük bir kısmı ihraç edilmektedir. Üretimin büyük kısmı ülke içinde kalıyor ve yapıları yerel olarak kurmak için kullanılıyor.

Dünya çapında, Lüksemburg yemekleri de ünlüdür; Ana üretim varlıkları Boch’ta yoğunlaşmıştır. Ülkenin kuzeyinde, bir çok küçük fabrika deri eşyası imalatı yapmaktadır. Son birkaç yılda en büyük gelişme boya ve vernik ürünlerinin imalatına yönelik olmuştur. Devletin adapte ettiği politika sayesinde, ülkede pek çok yabancı yatırımcı ortaya çıktı ve paralarını sadece yeni endüstriler kurmak için yatırmaya istekli değil, aynı zamanda patlayıcı üretimi de yapıyorlar. Çoğunlukla, bu tür bir yatırımcı sayısındaki artış eğilimi, ülkenin çok çekici bir coğrafi konumu ile ilişkilidir. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Tarım da hayvancılık konusunda ana vurgu ile Lüksemburg’da iyi gelişmiştir. Son zamanlarda süt ve et endüstrisinde evcil kümes hayvanlarında ve domuzlarda artış ile birlikte bir gelişme kaydedilmiştir. Mahsul üretimi de büyük bağ tarlaları ile temsil edilir. Buğday, patates, havuç ve pancarın hemen hemen tümünün sadece yerel tüketime yönelik olduğu belirtilmelidir. Lüksemburg, en büyük uluslararası bankacılık ve finans merkezlerinden biri olarak kabul edilir. Küçük bölgesinde, 200’den fazla büyük banka başarıyla faaliyet göstermektedir. Ülke Hükümeti politikalarıyla dış finansçıları kendine çekiyor ve çokuluslu şirketlerin kayıtlarını teşvik ediyor. Böylece, ülke büyük liberal vergileri geri çekme fırsatı yakalar ve bir deniz kıyısı vardır.

Devletin para politikası, Lüksemburg Merkez Bankası tarafından belirlenir. Bu 1998’den beri yürürlüktedir. Ana politikası sadece yatırımcıları dışarıdan çekmek değil, aynı zamanda ülke içindeki ekonomik refahı korumaktır. Vergilendirme seviyesi sürekli azalmaktadır. Örneğin, son 10 yılda, kurumlar vergileri% 37’den% 29’a düştü. Bu şartlar altında, büyük sermaye girişleri için en uygun iklim yaratıldı ve ülke vatandaşlarının yüksek eğitim kalitesi nedeniyle, yüksek vasıflı bir işgücü geliştirildi. Lüksemburg’da yaşam standardı, Avrupa Birliği’ndeki en yüksek ülkelerden biri olarak kabul edilir. Kamu borcu GSYİH’nın sadece% 7’sidir. Küresel ekonomik kriz nedeniyle göstergelerin büyüme hızı bir miktar artmış olmasına rağmen, yıllık büyüme oranları yaklaşık% 2,3 seviyesindedir. Ülkede işsizlik oranı da oldukça düşüktür, resmi işsiz vatandaş sayısı toplamda yeterli sayıda vatandaşın% 4’ünden daha azdır.