Fransa’da Siyaset, Anayasa ve İdari Yapı

  Fransa, Cumhuriyetçi bir hükümet biçimiyle demokratik bir sosyal devlettir. Fransa’nın idari bölümü 20’den fazla bölgeden, yaklaşık yüz departmandan ve onbinlerce komünden oluşmaktadır. Fransız mevzuatı 1958 Anayasasına dayanmaktadır. 1995 yılına kadar, neredeyse her 10 yılda bir anayasanın değiştirildiğini ve düzeltildiğini belirtmekte fayda vardır. Devlet başkanı Cumhurbaşkanıdır. Bir oylama işlemi ile seçilir. Ancak, seçimden sonra her iki aday da eşit sayıda oy alırsa, ülkede ikinci bir seçim turu yapılacak. Cumhurbaşkanının temel işlevi, Anayasa’nın kural ve normlarına sıkı bir şekilde uyulması ve uygulanmasıdır. Ulusal hakem olarak hareket eder. Ayrıca, Başkan, ülkesinin sınırlarının güvenliğinin dünya garantörüdür.

Devletin ulusal ve sivil bütünlüğünden ve tüm yerel halkın refahından sorumludur. Ayrıca, Cumhurbaşkanı ayrıca ülkenin silahlı kuvvetlerinin başkomutanıdır; askeri alanda en üst makamlara memur tayin etme hakkına sahiptir. Ek olarak, Cumhurbaşkanı Başbakanı atar ve onunla birlikte hükümeti eşit olarak oluşturur. Bakanlar Kurulu her toplantısında, Başkan başkanlık eder. Bakanlar Kurulu’nun her kararı Başkan tarafından onaylanmalıdır. Parlamentonun görüşüne bakılmaksızın Cumhurbaşkanı’nın seçildiğine dikkat etmek gerekir. Bu durumda kilit husus, 18 yaşını doldurmuş olan Fransız vatandaşlarının görüşüdür. Başkanın politikası parlamentonun politikasına aykırıysa veya anayasa normlarına ve yükümlülüklerine aykırı davranan milletvekilleri ortaya çıkarsa parlamentoyu feshetme ve taze seçimler yapma hakkı.

Ayrıca, Cumhurbaşkanı’nın veto hakkı olduğunu göz önünde bulundurun ve Parlamento’nun herhangi bir kararına uygulayabilir. Fransız Anayasası, Cumhurbaşkanı’na, kamu makamlarının faaliyetlerini, ülkenin bütünlüğünü veya yerel halkın güvenliğini tehdit eden olağanüstü bir durum durumunda herhangi bir eylemde bulunma hakkı da veriyor. Cumhurbaşkanı tarafından atanan Başbakan, Cumhurbaşkanı ve Parlamentoya karşı sorumludur. Görevleri arasında parlamento oluşumunu yönetmek ve yasaları uygulamak yer alıyor. Kural olarak, Başbakan, Fransa Cumhurbaşkanı ile birlikte, hükümetin üzerinde çalışması gereken bir program geliştirmekten sorumludur. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Fransa’daki Parlamento çift taraflı bir yapıya sahiptir. İlk oda Ulusal Meclis, ikincisi ise geleneksel olarak Senato. İlk oda milletvekilleri çoğunluk ilkesiyle görevlerine alınır. Her milletvekilinin görevde kalma süresi 5 yıldır. Kural olarak, Ulusal Meclis, Anayasada belirtilen yasal faaliyetleri yürütmekten sorumludur. Ayrıca, Milletvekilleri bütçenin gözden geçirilmesine ve onaylanmasına katılırlar. Üst Oda ve Senato’nun 317 milletvekili vardır. Yetkililer, iki aşamalı oylama süreciyle pozisyonlarına girerler ve yalnızca Senato’da 3 yıl görev yapabilirler. Aynı zamanda, Senato’nun yeni üyelerinin seçimi, üyelerin üçüncü bölümünün yıllık olarak güncelleneceği şekilde düzenlenir.

Fransa’da, geçen yüzyılın ortasından bu yana, Anayasa Konseyi olarak adlandırılan, standart dışı bir yönetim organının daha var olduğunu belirtmekte fayda var. Yetkililer tarafından yayınlanan yasaları dikkate almak üzere tasarlanmıştır. Bu tür bir prosedür, mevcut Anayasanın tüm yasal projelerine uyumu kesin bir şekilde kontrol etmek için gereklidir. Konsey, şahsen Ülke Başkanı tarafından atanan 9 üyeden oluşur. Yargının en önemli organı Yargıtay’dır. Bu Mahkeme, Başkan ve aynı zamanda Başkan olarak görev yapan altı yargıç tarafından yönetilmektedir. Yüksek Kurul yargıçları aday gösterir ve yalnızca Başkan bunları onaylama hakkına sahiptir. Ülkede işleyen çeşitli mahkemeler vardır ve bunların arasında temyiz mahkemeleri, bölge mahkemeleri, yüksek mahkemeler ve ilk derece mahkemeleri ile askeri mahkemeyi bulabilirsiniz.

Fransa’nın İç Politikaları suçla mücadeleyi ve Ülkenin ekonomik alanını güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Milletvekilleri, özellikle göçmenler arasında işsizliğin artmasını engellemeye çalışmakla meşguller. Ayrıca, her yıl gücün ademi merkeziyetini sağlayan çeşitli idari reformlar yapılmaktadır. Fransa halkı, Devletin Yerel Yönetimlere daha fazla güç verme arzusunu teşvik ediyor. Ülkenin Dış Politikası esas olarak Avrupa Birliği’nin güçlendirilmesine ve ortak ekonomik alanın geliştirilmesine yöneliktir. Eylem politikası, genel olarak, Avrupa Birliği çalışmalarının özelliklerini yansıtmaktadır. Fransa’nın kuruluşunun başından beri NATO üyesi olduğunu, ancak 1966’da örgütü terk ettiğini belirtmekte fayda var. Fransız Silahlı Kuvvetleri bugüne kadar orduyu, donanmayı, hava kuvvetlerini ve jandarma birliklerini içermektedir. Toplam Silahlı Kuvvet sayısı 400.000 personele kaydedilmiştir.