Filipinler’in Milli Gelenekleri. Alışkanlıklar, Düşünce Yapısı ve Yaşam Tarzı

  Filipinler’in kültürü, gelenekleri ve gelenekleri, ülke tarihi boyunca burada yaşayan halklardan etkilenmiştir. Aeta, Adaların yerli halkıdır. Bu bir Australoid kabile grubudur. Çinliler, VIII.Yüzyıldan itibaren Adalara gelmeye başladı. Araplar buraya XIV.Yüzyılda ayak bastılar. İspanyollar, XVI. Yüzyılda Filipinler’e geldi. Ülke adını İspanya Kralı II. Philip’in adından almıştır. Birçok şehir, bölge ve caddenin İspanyolca isimleri vardır. İspanyol mimari geleneğine göre birçok yerleşim yeri inşa edildi. Yerli halklar (Visayas, Tagalogs, Cebuano, Ilocano, Binisaya ve Hiligaynon) nüfusun çoğunluğunu temsil eder. İnsanların çoğunun İspanyolca adı ve soyadı var. Bu tarihsel olarak, İspanyol kültürünü, geleneklerini ve soyadlarını yerel halk arasında yaymak için tasarlanan Genel Vali’nin emrinden kaynaklanmaktadır. İngilizce ve Filipince (Filipince) önemli İspanyol etkisine rağmen resmi dillerdir. Pilipino yerel dillere dayanmaktadır. Tagalog dili bunda en büyük etkiye sahip olmuştur. Ayrıca 80’den fazla yerel lehçe bulunmaktadır.

Nüfusun çoğu Katoliktir. Filipinler, Katolikliğin taraftarlarının sayısına göre dünyadaki üçüncü ülkedir. Müslümanlar, Protestanlar ve paganlar nüfusun geri kalanını temsil ediyor. Katolikler inançlarına büyük saygı duyar. Tüm dini bayramları kutluyorlar. Bazılarına şiddetli ritüeller eşlik ediyor. Örneğin, Kutsal Cuma günü Mesih’in işkencelerini deneyimlemek için kendi kendilerini kırbaçlıyorlar. Çarmıha gerilmeler de meydana gelir. Filipinler’deki Katolik Kilisesi’nin Vatikan’dan özerkliği onun özelliğidir. Ayrıca, Katolik rahiplerin uyması gereken dini dogmalardan biri olan bekarlığı da reddediyor. Katolikliğin yasama üzerinde etkisi oldu. Ülkede kürtaj ve boşanma yasaktır.

Sözde dağ insanları (Ifugao, Bontoc, Tinggian, Kalinga, Gaddang ve diğerleri) pagan inançlarına bağlı kalıyor. Geleneksel yaşam tarzı ve geleneksel meslekler, özellikleridir. Tarım, pirinç teraslarının sulanması, avcılık, çömlekçilik, dokuma ve nakış işleriyle uğraşırlar. Genellikle ulusal kıyafetler giyerler. Bu kadınlar için bir peştamal, erkekler için bir peştamal. Evleri ilkeldir ve modern olanaklardan yoksundur. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Filipinliler çok dindar ve ailelerine bağlılar. Sadece ebeveynler değil, aynı zamanda amcalar, teyzeler, büyükanne ve büyükbabalar ve kuzenler burada yakın akraba olarak kabul edilir. Ülke halkı çok misafirperver. Konukları ziyaret etmeyi ve davet etmeyi severler. Biraz telaşsızlar. Bu, her zaman acelesi olan Avrupalı turistler için son derece can sıkıcı. Filipinliler ayrıca çok meraklıdır ve düşüncesizdirler. Çok samimi bir soruyu bile korkmadan sorabilirler.

Horoz dövüşü Filipinliler için en popüler eğlencelerden biridir. İspanyollar bu kanlı eğlenceyi yanlarında getirdi. Burada çok iyi kök saldı. Birçok Filipinli, dövüş horozları üretir. Kapsamlı bir seçim yaparlar ve satışlarından, dövüşlere katılımlarından ve bahislerinden para kazanırlar. Dövüşler sadece hafta sonları yapılır. Bıçaklar horozların bacaklarına bağlanır. Kuşlar ölümüne savaşır. Bir veya iki kanatlı hançerler kullanılır. Bir veya iki bacağına bağlanabilirler. Bazı bölgelerde özel mahmuzlar kullanılmaktadır. İlaç kullanmak yasak değildir. Horozlara doping, büyüme hormonları, kafein, ağrıyı azaltan maddeler enjekte edilir.

Filipinliler, çoğu Hıristiyan olmasına rağmen birçok pagan geleneğine bağlı kalıyor. Örneğin, iyi şans için pirinç tanrısının tılsımlarını veya heykelciklerini takarlar. Ülkenin bazı bölgelerinde, özellikle Ifugao halkı arasında, çok özel cenaze törenleri hala mevcuttur. Ölümün doğal mı yoksa şiddetli mi olduğuna bağlı. Şiddetli bir ölüm durumunda özel dualar okunur. Ölen kişinin ruhunu sakinleştirmek ve onu olanlarla uzlaştırmak için tasarlanmıştır. Ceset toprağa gömülmemiş, üzerine özel bir mezarlık yapılmıştır. Birkaç yıl sonra açılır. Kemikler eve geri taşınır. Bir kişinin ruhunun bedenin olduğu yerde bulunduğuna inanırlar. Bu pagan ayini, birçok Ifugao’nun Kilise ayinlerine katılmasını engellemez.

Filipin müziği çok sıra dışı bir fenomendir. Serpiştirilmiş Amerikan müziği ile Endonezyalı Hıristiyan Kilisesi karışımıdır. Yerel müzik hareketi Kundiman, XIX yüzyılın sonunda ortaya çıktı. Bunlar Tagalog’daki aşk şarkılarıdır. Müzik akıcılık, yavaşlık ve dramatik aralıklarla karakterizedir. Aslında bu bir çeşit Serenat. Filipinler’de Pinoy rock müziği var. Geçen yüzyılın 60’larında ortaya çıktı. Filipinliler çok müzikal insanlardır. Neredeyse tüm yıl boyunca ülke çapında düzenlenen sayısız bayram ve festivalde eğlenme fırsatını kaçırmazlar.