Kilmarnock’un Renkleri - Gelenekler, Festivaller, Düşünce Anlayışı ve Yaşam Tarzı

  Kilmar’da yaşayanlar, yüzlerce yıldır kurulan tarihi geleneklerine saygı duyuyor ve onurlandırıyor. Geleneksel müziklerini, geleneksel kostümlerini ve mutfak geleneklerini severler ve onları ülkeye gelen tüm yabancı ziyaretçilerle isteyerek paylaşırlar. Uzun yıllar boyunca, Kilmarnock sakinleri ve diğer İskoç şehirleri oldukça özel ve gizli kabul edildi. Bu karakter özellikleri kent için zor tarihsel dönemlerde oluşmuştur.

Yüzyıllar boyunca, şehir, vatandaşların yabancılara karşı oldukça düşmanca davranmalarının nedeni olan birçok fetih ve askeri çatışma yaşamıştı. Bugün hiçbir şey turistlere kentin zor kaderini hatırlatmaz, insanları çok nazik ve açıktır, gezginlere biraz ilgi ve saygı gösterir. Bu kadar misafirperver bir atmosferi tam olarak deneyimlemek için gereken tek şey, ulusal bayramlardan birinde şehri ziyaret etmektir.

Festival günlerinde, sokaklarda her zaman ciddi alayı düzenlenir, geleneksel tüvit kıyafetler giymiş yerlileri görebilirsiniz. Tatil tatilinin zorunlu bir kısmı, gaydacıların merkezi bir yerde oturdukları müzik performanslarıdır. En ünlü İskoç müzik aleti, dünyanın en karmaşıklarından biridir. Şimdi bazı müzelerde ve tematik festivallerde turistlerin kendi başlarına oynamaları için teklif ediliyor. Bununla birlikte, bu eşsiz enstrümana tam olarak hakim olmak için birkaç yıl zorlu bir eğitime ihtiyacınız olacaktır. www.orangesmile.com tüm hakları saklıdır.

Bazı ilginç yerel tatiller, eski Keltler zamanında kutlanmaya başladı. Harika bir örnek, yaz gündönümü gününde kutlanan Aziz John Günü. Yüzlerce yıl sonra, güzel tatil pek çok orijinal özelliğini yitirdi, ancak bazı gelenekler 600 yıldan fazla bir süredir değişmedi. Bir tatildeyken, parlak ateşleri yakmak geleneksel bir şeydir - kötü ruhları uzaklaştırmaya yardımcı olduklarına ve ekilen ürünlerin aktif büyümesine katkıda bulunduklarına inanılmaktadır.

Hayvancılık ve hayvancılık bir zamanlar kent sakinleri için geçim kaynakları arasındaydı, bu yüzden bu tür ritüeller büyük öneme sahipti. Günümüz kentsel yaşam koşullarında, tarihi geleneklere verilen bir övgüden başka bir şey değildir, ancak yılın en kısa gecesinde düzenlenen şenlik ateşi hala yerel halk için popüler bir eğlence olmaya devam etmektedir.

Yılbaşı Gecesi’nde pek çok ilginç gelenek düzenli olarak izlenir. Bir aile dairesinde yılın belli başlı tatillerinden birini kutlamak gelenekseldir. Yeni Yıl geldikten sonra, yerel halk arkadaşlarını ve akrabalarını ziyarete gider. Geleneklere göre, yeni yılda evdeki ilk misafir, yeni yıla mutluluk ve refah getiren siyah saçlı bir adam olmalıdır. Bu adamın kapısının mutlaka sırayla öpüşmesi gereken bir kız ya da kadın tarafından açılması gerekir. Kilmarnock sakinleri iyi bir mizah anlayışı ile ayırt edilir, bu nedenle Yılbaşı Gecesi’nde sık sık kapılarını açmaları için büyükannelerini gönderirler.

Yerel düğün gelenekleri de aynı derecede ilginçtir. Kadına evlenme teklifi yapmadan önce, aşık adam ona birçok Avrupa ülkesinde olduğu gibi bir yüzük değil, bir Luckenbooth broşunu vermelidir. Düğün öncesi bir bayan için ortak bir hediye, refahın ve refahın sembolü olarak kabul edilen gümüş bir kaşıktır.

Geleneksel düğün kıyafetleri de sıra dışı. Eğer gelin normal beyaz bir elbiseyle sunağa gidiyorsa, damat düğün gününde gerçek bir tarihi kostüm giyer. Üst kısmı klasik beyaz bir gömlek ve bir ceket, alt kısmı ise geleneksel bir etek. Damadın zorunlu dekorasyonu, doğal geyik kürkünden yapılmış bir çantadır. Günümüz modern kentinde, bu gelenekler oldukça sıradışı görünebilir. Bununla birlikte, uzun zamandan beri yerel kültürün ayrılmaz bir parçası haline geldiler.

Geçtiğimiz 200 yıl boyunca, ilk yerel Diageo fabrikasında üretilmeye başlanan Johnnie Walker viski, kentin ana sembollerinden ve sakinlerinin asıl gururlarından biri haline geldi. Şimdi bu viski dünyanın en ünlü ve prestijli biridir, tarifi 19. yüzyılın başında Kilmarnock’ta icat edildi.

Birkaç yıl önce hükümet, tarihi fabrikayı vatandaşlar için gerçek bir şok olan Glasgow’a taşımaya karar verdi. Eşsiz ulusal sembollerini savunmak için, Kilmarnock nüfusunun neredeyse yarısı olan 20.000’den fazla kişi şehrin caddelerine çıktı. Tarih ve geleneklere karşı saygılı ve kayıtsız olmayan tutum, yerel halkın temel kişilik özelliklerinden biridir.